Οι ελίτ νομικές σχολές στις Ηνωμένες Πολιτείες διοχετεύουν δυσανάλογα τους μαθητές τους σε θέσεις εργασίας που εξυπηρετούν πελάτες ορυκτών καυσίμων, σύμφωνα με μια νέα κανω ΑΝΑΦΟΡΑ δημοσιεύθηκε την Πέμπτη.
ο Φοιτητές Νομικής για την Κλιματική Λογοδοσία Η έκθεση (LSCA) διαπιστώνει ότι οι 20 κορυφαίες σχολές έχουν παράγει δικηγόρους σχετικά με τα ορυκτά καύσιμα με ποσοστό μεγαλύτερο από το τριπλάσιο του μέσου όρου της νομικής σχολής, με βάση την κατάταξη των νομικών σχολών του US News & World Report. Σχεδόν οι μισοί (49 τοις εκατό) των εταιρικών δικηγόρων που εργάζονται για τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων, σύμφωνα με το σύνολο δεδομένων της έκθεσης, προέρχονταν από ένα από τα 20 κορυφαία σχολεία.
«Οι ίδιες νομικές σχολές που βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης των Ειδήσεων των ΗΠΑ χρησιμεύουν ως κρίκος στην παραγωγή δικηγόρων που βοηθούν τους ρυπαίνοντες του κλίματος να αποφύγουν τη λογοδοσία, συντάσσουν τις συμβάσεις για έργα ορυκτών καυσίμων που καταστρέφουν το κλίμα και ασκούν πίεση ενάντια στους περιβαλλοντικούς κανονισμούς», η LSCA πολιτείες.
Η LSCA, ένας οργανισμός φοιτητών νομικής που εργάζεται για να καταστήσει υπεύθυνο τον νομικό τομέα για τον ρόλο του στην κλιματική κρίση, έχει εξετάσει προηγουμένως τα κορυφαία δικηγορικά γραφεία των ΗΠΑ για την εκπροσώπηση πελατών ορυκτών καυσίμων. Ξεκινώντας από το 2020, ο όμιλος δημοσιεύει ετήσια Δικηγορική Εταιρεία Κλιματική Αλλαγή Scorecard που βαθμολογεί τα 100 κορυφαία δικηγορικά γραφεία των ΗΠΑ (γνωστά ως Vault 100) σύμφωνα με το έργο τους για τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων. Από το 2017 έχουν διευκολύνει 1,62 τρισεκατομμύρια δολάρια σε συναλλαγές για τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων και έχουν διεξαγάγει 420 παραστάσεις σε περιπτώσεις επιδείνωσης της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με την LSCA.
Η LSCA καλεί τώρα τις κορυφαίες νομικές σχολές για το ρόλο τους στη στήριξη της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων μέσω αυτού που αναφέρεται στην έκθεση ως «αγωγός νομικών ορυκτών καυσίμων».
«Είναι απογοητευτικό να βλέπεις σε πραγματικό χρόνο τους τρόπους με τους οποίους σχολεία σαν το δικό μου δημιουργούν έναν αγωγό στην εργασία οδηγώντας την κλιματική αδικία», δήλωσε η Melissa Kay, δευτεροετής φοιτήτρια νομικής στο Yale Law School και ένας από τους κύριους συντάκτες της έκθεσης. ένα δελτίο τύπου. «Γιατί το νομικό εκπαιδευτικό σύστημα διευκολύνει τόσο τους μαθητές να βρουν δουλειά καταστρέφοντας το κλίμα παρά να το βοηθήσουν;»
Στενοί εταιρικοί δεσμοί
Η έκθεση περιγράφει ορισμένους από τους παράγοντες που τείνουν να ωθούν τους φοιτητές της Νομικής να εργαστούν σε μεγάλες δικηγορικές εταιρείες που εξυπηρετούν πελάτες ορυκτών καυσίμων. Αυτά περιλαμβάνουν το βάρος του χρέους των φοιτητών και τη σχετική ευκολία απόκτησης μιας θέσης εργασίας για το εταιρικό δίκαιο μετά την αποφοίτηση σε σύγκριση με την αναζήτηση εργασίας δημοσίου συμφέροντος χαμηλότερης αμοιβής. Αυτό διευκολύνεται συχνά από τις ελίτ νομικές σχολές, οι οποίες παρέχουν σε μεγάλες εταιρείες πρόσβαση σε φοιτητές μέσω εκδηλώσεων πρόσληψης στην πανεπιστημιούπολη, ενώ οι φοιτητές που αναζητούν θέσεις εργασίας που δεν είναι «BigLaw» πρέπει να καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια στην αναζήτηση εργασίας. Όσοι αναζητούν τέτοιες θέσεις εργασίας πρέπει να έχουν «προθυμία και ικανότητα να βγάλουν πολύ λιγότερα χρήματα μετά την αποφοίτησή τους», προσθέτει η έκθεση.
Οικονομικές εκτιμήσεις και στενοί δεσμοί με εταιρικά συμφέροντα ή συμφέροντα ορυκτών καυσίμων μπορεί επίσης να βρίσκονται πίσω από τη διευκόλυνση των κορυφαίων νομικών σχολών στον αγωγό δικηγόρων για τα ορυκτά καύσιμα. «Μεταξύ των σχολείων που παράγουν δικηγόρους ορυκτών καυσίμων με τα υψηλότερα ποσοστά, οι δικηγόροι ορυκτών καυσίμων διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο στις σχέσεις των σχολείων με τους δωρητές», σημειώνει η έκθεση. «Για παράδειγμα, ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τέξας εργάστηκε ως Αντιπρόεδρος και Γενικός Σύμβουλος της ExxonMobil, ενώ ο πρόεδρος του Yale Law School Fund είναι ανώτερος δικηγόρος στη Shell».
Η έκθεση επισημαίνει επίσης ότι ορισμένα πανεπιστήμια κύρους είναι αποδέκτες μετρητών Koch. Το Ίδρυμα Charles Koch, το οποίο διαχειρίζεται δωρεές για λογαριασμό της οικογένειας Koch που χρηματοδοτείται από ορυκτά καύσιμα, δώρισε πάνω από 3,7 εκατομμύρια δολάρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, πάνω από 1,5 εκατομμύρια δολάρια στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και περισσότερα από 1,18 εκατομμύρια δολάρια στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, σύμφωνα με το 2021 του Ιδρύματος Κατάθεση IRS 990. Οι αποκαλύψεις φορολογικών εντύπων πριν από το 2019, όταν το Ίδρυμα σταμάτησε να οριοθετεί δωρεές πανεπιστημίου και νομικής σχολής, αποκαλύπτουν ότι έδωσε 400.000 και 343.000 δολάρια στη Νομική Σχολή του Στάνφορντ το 2017 και το 2018, αντίστοιχα.
«Η νομική εκπαίδευση —και ιδιαίτερα οι «ελίτ» νομικές σχολές— έχουν αιχμαλωτιστεί από εταιρικά συμφέροντα που επωφελούνται, μεταξύ άλλων, από το να καταστήσουν τον πλανήτη ακατοίκητο», δήλωσε ο Jon Hanson, καθηγητής Νομικής Alan A. Stone και Διευθυντής του Systemic Justice Project στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ. «Ο καιρός έχει καθυστερήσει πολύ αυτές οι νομικές σχολές και οι ευεργέτες τους BigLaw να κριθούν όχι σύμφωνα με τις υψηλές αξιώσεις τους για δικαιοσύνη ή τον αστρονομικό τους πλούτο, αλλά σύμφωνα με τις πραγματικές συνέπειές τους εδώ στη Γη».
Η έκθεση περιλαμβάνει πολλές συστάσεις για τις νομικές σχολές για την ανακούφιση από τις πιέσεις στους φοιτητές που διοχετεύονται στον αγωγό δικηγόρων ορυκτών καυσίμων, όπως ο περιορισμός του χρέους των φοιτητών, η προσφορά περισσότερων πόρων που προωθούν τη σταδιοδρομία δημόσιου συμφέροντος και περισσότερες ακαδημαϊκές ευκαιρίες για την αναζήτηση θέσεων εργασίας στο περιβαλλοντικό δίκαιο ή τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
«Πολλοί φοιτητές έρχονται στη νομική σχολή με την πρόθεση να ακολουθήσουν μια σταδιοδρομία δημοσίου συμφέροντος, αλλά αποθαρρύνονται από τη σχετική έλλειψη θεσμικής υποστήριξης για αυτά τα μονοπάτια», δήλωσε η Erica Liu, δευτεροετής φοιτήτρια νομικής στο NYU School of Law and the Research. Συμπρόεδρος Φοιτητών Νομικής για την Κλιματική Λογοδοσία. «Οι ελίτ νομικές σχολές έχουν τη δύναμη να αμβλύνουν πολλούς από αυτούς τους περιορισμούς – και μια γνήσια δέσμευση για ισότητα και δικαιοσύνη δεν απαιτεί τίποτα λιγότερο».
