Μέλη της νοσηλευτικής σχολής του Mercy College φιλοξένησαν ένα δεκαήμερο πρόγραμμα εκμάθησης προσομοίωσης για τη βελτίωση των ομάδων γηριατρικής φροντίδας που εργάζονται με ηλικιωμένους στην Κεράλα της Ινδίας και είχαν τον ευρύτερο σκοπό την καταπολέμηση της γήρανσης στην ιατρική κοινότητα.
Αναπληρωτής Καθηγητής Νοσηλευτικής και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Travancoreο Δρ. Renu Varughese, και η διευθύντρια του Εργαστηρίου Κλινικής Προσομοίωσης του Mercy College και ανώτερη καθηγήτρια νοσηλευτικής, Karen Koziol, ταξίδεψαν στην Ινδία τον Ιανουάριο για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
«Υπολογίζεται ότι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου μετά την υπέρταση και τον καρκίνο είναι τα λάθη στη φαρμακευτική αγωγή», δήλωσε ο Varughese.
Και πώς συμβαίνουν αυτές οι τραγωδίες; Ο Varughese πρότεινε την ιδέα ότι αυτές οι περιπτώσεις ιατρικών ατυχημάτων οφείλονται σε έλλειψη κατάλληλης εκπαίδευσης και πραγματικών εμπειριών.
Με προσομοίωση εκπαίδευσης Ο Varughese το ελπίζει „τα λάθη μπορούν να ελαχιστοποιηθούν, αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα οφέλη».
Αυτές οι εκπαιδευτικές εκδηλώσεις που βασίζονται σε προσομοίωση προορίζονται να δημιουργήσουν πιθανά σενάρια με στόχο οι επαγγελματίες του ιατρικού τομέα να αποκτήσουν ζωτική εμπειρία που απαιτείται στο μέλλον όταν αντιμετωπίζουν πραγματικές ιατρικές καταστάσεις. Συγκεκριμένα, πώς να φροντίζετε σωστά τους ηλικιωμένους ασθενείς.
«Τα τελευταία πέντε χρόνια, έχουμε σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο σε πολλά από τα καινοτόμα κέντρα γηριατρικής φροντίδας», είπε ο Varughese. «Αυτή ήταν η τελευταία ιδέα που είχα γιατί σχεδιάζαμε να ξεκινήσουμε τη μεταβατική περίθαλψη για ασθενείς από νοσοκομεία που δεν είναι έτοιμοι να πάνε σπίτι τους. Τότε σκέφτηκα ότι το προσωπικό χρειάζεται διαφορετικό είδος εκπαίδευσης».
Σύμφωνα με το πρόσφατο δελτίο τύπου της Mercy, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το οποίο είχε τον τίτλο Καινοτόμες Στρατηγικές για Βέλτιστες Πρακτικές στη Γηριατρική Φροντίδα, είχε ως στόχο να «εξοπλίσειδιεπαγγελματικές ομάδες με νέα εργαλεία για την εξάσκηση των δεξιοτήτων και των εργασιών φροντίδας που σχετίζονται με την εξυπηρέτηση ενός γηριατρικού πληθυσμού».
«Οι άνθρωποι ζουν περισσότερο», δήλωσε αργότερα. «Το προσδόκιμο ζωής είναι πολύ υψηλότερο ακόμη και σε ορισμένες από τις χώρες όπου δεν συνέβαινε πριν λόγω αντιβιοτικών και εμβολιασμών. Ωστόσο, οι άνθρωποι ζουν περισσότερο με χρόνιες ασθένειες. Δεν είναι νέοι και ζουν περισσότερο».
Η Varughese και η ομάδα της πιστεύουν ότι πρέπει να επενδύσουμε για να διασφαλίσουμε ότι ο συνεχώς αυξανόμενος ηλικιωμένος πληθυσμός λαμβάνει τη σωστή φροντίδα και προσοχή. Θεωρούν τον αγισμό και το στίγμα της γήρανσης ως «κοινωνικό πρόβλημα» και ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί αυτό είναι να βελτιωθεί ο κλάδος της γηριατρικής περίθαλψης.
Οι συνεδρίες δύο φορές την ημέρα, διάρκειας δέκα ημερών, έβλεπαν τους συμμετέχοντες να εκτεθούν σε μια σειρά από ιατρικές καταστάσεις. Αρκετά θέματα, που κυμαίνονται από τον έλεγχο των λοιμώξεων και τις ενδοφλέβιες εισαγωγές έως τον καθετηριασμό ούρων και τη φροντίδα της κολοστομίας, εξετάστηκαν πλήρως. Καθένα από αυτά τα ζητήματα γηριατρικής φροντίδας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την κοινότητα των ηλικιωμένων.
Μιλώντας για τους συμμετέχοντες στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, ο Koziol είπε ότι «πολύ λίγοι συμμετέχοντες είχαν προηγούμενη εμπειρία με προσομοίωση μάθησης. Κάποιοι μπορεί να είχαν εκπαιδευτεί σε εργασίες χρησιμοποιώντας σενάρια προσομοίωσης, αλλά οι φροντιστές και το άλλο προσωπικό που παρακολούθησαν τα εργαστήριά μας ήταν πολύ ενθουσιασμένοι με την τεχνολογία προσομοίωσης».
Η Varughese θυμήθηκε τους πολλούς τρόπους με τους οποίους εκείνη, η Koziol, και η ομάδα τους προσπάθησαν να αναδημιουργήσουν σενάρια για τους συμμετέχοντες. Μια μέθοδος ήταν η χρήση μανεκέν υψηλής τεχνολογίας.
«Θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα σενάριο όπου κάποιος παθαίνει καρδιακή προσβολή», εξήγησε ο Varughese, «tτα μανεκέν θα έδειχναν όλα τα συμπτώματα. Μπορείτε να έχετε παιδικά μανεκέν που έχουν πυρετό και γυναίκες μανεκέν που μπορούν πραγματικά να γεννήσουν».
„
Οι άνθρωποι έχουν μια αρνητική, στερεότυπη προσέγγιση στη γήρανση και θέλαμε να το αλλάξουμε αυτό».
— Δρ Renu Varughese
Το Mercy College έχει τα δικά του εργαστήρια προσομοίωσης για χρήση από φοιτητές και καθηγητές, με κόστος περίπου 5 εκατομμύρια δολάρια.
Και όταν συγκρίνουμε αυτό το εργαστήριο με αυτά που χρησιμοποιούνται στην Ινδία, Ο Varughese είπε ότι «Τα εργαστήρια προσομοίωσης δεν χρειάζεται να είναι τόσο ακριβά. Η προσομοίωση δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχετε ακριβά υλικά, για παράδειγμα, ένα μανεκέν μπορεί να αξίζει χιλιάδες δολάρια. Αλλά τα εργαστήρια προσομοίωσης δεν είναι να έχουν ακριβό εξοπλισμό…με τα σωστά εργαλεία και στόχους, είναι δυνατό να ξεκινήσετε απλά και μικρά και να είστε εξίσου αποτελεσματικοί.”
Συνέχισε να εξηγήσει μια απλή αλλά αποτελεσματική μέθοδο διδασκαλίας που χρησιμοποίησε. Ο Varughese εξήγησε ότι τα περισσότερα κέντρα υποβοηθούμενης διαβίωσης έχουν γενική ηλικία ασθενών περίπου 70-75 ετών.
Έτσι, για να το κάνουν αυτό, επινόησαν έναν τρόπο για τους επαγγελματίες γιατρούς να δουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός ηλικιωμένου.
«WΑπλώς πήρα γυαλιά και τους έβαλα βαζελίνη». είπε ο Varughese. «Τκότα, τους βάλαμε να το φορέσουν και τους δώσαμε μια εφημερίδα να διαβάσουν. Τώρα, λοιπόν, ξέρουν τι σημαίνει για αυτούς ο καταρράκτης τώρα. Τώρα συνειδητοποιούν, εντάξει, γι‘ αυτό πρέπει να βάζετε το άτομο να χρησιμοποιεί τη συσκευή υποβοηθούμενης διαβίωσής του και επίσης να βεβαιωθείτε ότι τα γυαλιά του είναι καθαρά καθημερινά και τοποθετημένα στο ίδιο μέρος κάθε μέρα, ώστε να μην αποπροσανατολίζεται.“
Ο Varughese δήλωσε ότι «η μάθηση που βασίζεται στην προσομοίωση δεν είναι νέα, αλλά μόλις πρόσφατα έγινε αποδεκτή παγκοσμίως. Ξεκινήσαμε με την πεποίθηση ότι αυτή η αποδεδειγμένη παιδαγωγική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει το προσωπικό του γηροκομείου να διατηρήσει τις δεξιότητές του».
Το Ίδρυμα Travancore είναι ένας «μη κερδοσκοπικός οργανισμός που διαχειρίζεται εγκαταστάσεις γηριατρικής φροντίδας στην Κεράλα».
Και σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο της Travancore, ο οργανισμός είναι «ο πιο αξιόπιστος και επαγγελματικά διαχειριζόμενος πάροχος υπηρεσιών φροντίδας ηλικιωμένων στην Κεράλα».
Η Varughese και η ομάδα της ελπίζουν να διαδώσουν την αποστολή τους σε άλλες χώρες εκτός της Ινδίας και εξετάζουν «περισσότερους τρόπους για τη δημιουργία νέων διεθνών συμμαχιών».
Πρόθεσή τους δεν ήταν να χτίσουν «πολύχρωμα εργαστήρια» με μανεκέν υψηλής τεχνολογίας σε κάθε γωνιά, ήταν να προσφέρουν μια πρακτική εμπειρία σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσουν για το πρόβλημα της ηλικίας. Και είναι ασφαλές να πούμε, ότι πέτυχαν αυτόν τον άξιο στόχο.
«Δεν θα το ξεχάσουν ποτέ αυτό», είπε ο Varughese, «μου είπαν ότι έχει αλλάξει τρομερά τις απόψεις τους και τον τρόπο με τον οποίο θα εξασκηθούν».
«Πολλοί κλινικοί γιατροί και επαγγελματίες υγείας δεν θέλουν να εισέλθουν σε αυτή τη συγκεκριμένη ειδικότητα…αλλά αυτή είναι η ανάγκη της ώρας».
